آثار آلبر کامو timeline

.البر کامو نویسنده و فیلسوف و روزنامه نگار فرانسوی قرن بیستم است

تم اصلی کتاب «پشت و رو» خوشحالی است و ایده های مهم کتاب، نخست شامل عشق به زندگی است. این عشق همچون هارمونی میان فرد و دنیایی که در آن ساکن است، احساس می شود. دوم یأس در زندگی است. یأس در زندگی به مانند ناامیدی احساس می شود که با عدم هماهنگی میان انسان و جهان اطرافش شکل می گیرد. سوم اهمیت تعامل اجتماعی است. این کتاب هیچ گونه پیشنهاد یا دستورالعمل روشنی مبنی بر اینکه خوشحالی چگونه بدست می آید راارائه نمی دهد و تنها موردی که مطرح می کند ایدۀ بی آلایشی است

نوشته های اولیه کامو به اندیشه های فیلسوفانۀ وی تعلق داشت. کتاب «عیش» (شامل چندین مقاله) در سال ۱۹۳۸ و در الجزایر نوشته شد و سپس به مرجع و پایه و اساسی برای ادامه کارهای کامو تبدیل شد. این مقالات آهنگین و موزون، به شرح درباره عیاشی هوشیارانه در جهان، شادی ِ ذاتی در طبیعت و غوطه ور شدن در لذت محض می پردازد. این تجربیات هنوز هم به عنوان راهی برای حل مسائل فلسفی از جمله یافتن معنای زندگی در مواجهه با مرگ، مطرح می شود.

موفق ترین نمایشنامه ی آلبر کامو در واقع تعدادی نمایشنامه هستند که درون یک نمایشنامه جای گرفته اند. «کالیگولا» که به گونه ای آزاد برداشتی از امپراطوری روم که توسط «سوتنیوس» توصیف شده، می باشد، نظر به اینکه پس از مرگ خواهر و معشوقه او نوشته شده با نوعی پوچی نیز مواجه می شود و موضوعات او را در معرض دنباله وحشتناکی از تظاهراتِ آنچه وی این‌گونه در نظر دارد، حقیقت پوچ، اینکه انسانها می میرند و بداقبال هستند، قرار می دهد.

بیگانه احتمالاً شناخته شده ترین رمان کامو به شمار می آید. «مورسو» کارمند فرانسوی اهل الجزیره که از دروغ گفتن امتناع می ورزد، از طریق تلگرام متوجه مرگ مادرش می شود. رفتار وی در مراسم تشییع جنازه، خوردن قهوه و سیگار کشیدن بعدها به ضرر او تمام شده و به علاوه هنگامی‌که به اتهام قتل یک مرد عرب تحت تعقیب است، بر علیه او استفاده می شود.

رساله بلندبالای کامو در مورد پوچی «افسانه سیزیف» است. او می خواهد بداند آیا بدون وجود خدا می توان ارزش‌های معناداری در این جهان یافت. وی با ارزیابی رویکردهای اگزیستانسیالیستی و مسیحیت نتیجه می گیرد که این اندیشه ها بسیار دور دست هستند و می کوشد تا به طور صحیح راه زندگی خود را در جهانی که آرزوی انسان برای دستیابی به وحدت را ناکام گذارده است، پیدا کند. افسانه سیزیف که اغلب به عنوان رساله ای فلسفی اشتباه گرفته می شود، کشف تجربه پوچی یک انسان است.

این کتاب با عنوان «قصد متقابل» نیز شناخته می شود. «جان» مرد ثروتمندی است که به خانه اش در چکسلواکی باز می گردد. مادر و خواهر دلسرد او مشغول اداره ی مهمانسرای متروکه ای هستند و درآمد خود را با کشتن تاجر ثروتمندی که به تنهایی سفر می کند، تکمیل می کنند. در بیگانه مورسو مقاله روزنامه ای را در سلول خود پیدا می کند که به توصیف داستانی بسیار مشابه پرداخته است. جان هویت واقعی خود را برای خانواده اش که وی را نشناخته اند، آشکار نمی کند و پس از این نتایج جنایت آمیزی حادث می شود.

موش های صحرایی در شهر اران الجزیره شروع به مردن می کنند. مقامات در ابتدا توجهی به مسئله ندارند ولی خیلی زود درمی یابند که طاعون وارد شهر شده است. ساکنین شهر با قرنطینه شدن بایستی راهی برای زندگی با یا بر علیه طاعون بیایند. طبق آنچه برداشت شده طاعون تمثیلی از فاشیسم است، این کتاب اغلب به عنوان قابل وصول ترین رمان کامو در نظر گرفته می شود.

حکومت نظامی که در شهر کادیز اسپانیا آغاز میشود، نمایشنامه ای در سه بخش است. این مصیبت طاعونی است که به مثابه مرد یونیفرم پوشی مجسم شده که با یک منشی زن با عنوان مرگ همراه شده است. طاعون بر شهر مسلط میشود و مرگ نامها را تدفین میکند. تمثیل روشن است، طاعون توتالیتاریسم و مرگ خدمتکار وفادار اوست. کادیز نیز همانند اُران در رمان طاعون کامو، محصور میشود. در بخش دوم میبینیم که دیِگو تلاش میکند تا مقاومت را سازماندهی کند اما این کوشش با شکست مواجه میشود و در قبال این ناامیدی وی گروگان بیگناهی را گرفته

داستان بر مبنای ترور گرند دوک سرژی الکساندرویچ در سال ۱۹۰۵ نوشته شده است. صرف نظر از ابتکاری بودن اثر، کامو برای کشف اخلاقیات نهفته در قتل سیاسی از اشخاص تاریخی واقعی نیز بهره برده است. نقشه ی انقلابی، پرتاب یک بمب به سمت گرند دوک و کشتن او است. فرار پرتاب کنندۀ بمب بعید بوده و اعدام نتیجۀ احتمالی است. کالیایو، فردی که ترور را اجرا خواهد کرد، ناموفق باز می گردد. در آخرین لحظه نگاه

آیا میانه روی می تواند طعنه ای برای شورش باشد، یا آیا مقرراست که شورشیان بدل به دیکتاتورهایی شوند که بر علیه‌شان طغیان کرده اند؟ کامو در طاغی ارزیابی خود از پوچی را دنبال میکند و ارزش‌هایی را در شورش، در انسجامی خاص، کشف میکند «من شورش می کنم پس ما هستیم». هر چند اگر این فضیلت از سوی دیگران انطباق نیافته واستثمار شود، تبدیل به عیب و نقص می شود. کامو به انتقاد از رویکردهای مسیحیت و کمونیست پرداخته و به هر وجه لازم رویه هایی را که از جانب هر دو رویکرد در جهت حفظ غایتشان به کار برده میشود

کتاب سقوط از سوی بسیاری از صاحبنظران شاهکار کامو لقب گرفته است. سقوط پس از بازخوردهای چشمگیر و بسیار عمومیِ کتاب طاغی نوشته شده و با اقتدار به تشریح بحرانهای مدرنیته می پردازد. شخصیت اصلی داستان، «ژان باپتیست کلامنس» ساکن آمستردام، قضاوتها و نظراتش در مورد خود و زندگی مدرن را به صورت یک سری مونولوگ ایراد می کند.

کتاب مجموعه ای از ۶ داستان کوتاه است که هر یک با مباحث پوچی و وجود، کنایات مذهبی قوی و مشکل ارتباطات، گره خورده اند. شش داستان این مجموعه شامل زن زناکار، مرتد، مرد خاموش، میهمان، جوناس یا هنرمند مشغول به کار و سنگ روینده هستند. کامو از ابتدا تصمیم گرفته بود که سقوط را یکی از بخش‌های مجموعه قرار دهد اما به درستی برگزید که اثر به عنوان یک رمان مستقل در نظر گرفته شود.

تسخیرشدگان نمایشنامه ای است که توسط آلبر کامو و با اقتباس از رمان تسخیرشده ی تئودور داستایفسکی نوشته شده است. این عنوان بعدها به اهریمنان تغییر نام یافت. کامو نهیلیسم را خوار می شمارد و به اثر داستایفسکی به عنوان پیشگویی در مورد اثرات تخریب کننده ی نهیلسیم مینگرد. او در سال ۱۹۵۹ این نمایشنامه را در «سالن تئاتر آنتون» کارگردانی کرد. موضوعات نمایشنامه، ارزشها، خودکشی، قرن ۱۹، انقلابها، مذهب، خشونت، مسیحیت، قاتلان، آدمکش های پیمان بسته، شیاطین یا اهریمنان، روسیه یا مردم آن را شامل می شوند

آلبر کامو، نویسنده و روزنامه نگار شهیر قرن بیستم میلادی و جریان ساز افسانه سیزیف سال ۱۹۶۰ درگذشت