-
1 BCE
Άγιο Μανδήλιο
Πρόκειται για ένα κομμάτι ύφασμα πάνω στο οποίο έχει αποτυπωθεί με θαυματουργό τρόπο (Αχειροποίητος Εικόνα) η εικόνα του προσώπου του Χριστού. Σύμφωνα πάντα με τον θρύλο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, με αυτό θεραπεύτηκε ο Βασιλιάς της Έδεσσας Άβγαρος. -
1 BCE
Παναγία Σουμελά
Την έφτιαξε ο Ευαγγελιστής Λουκάς για την Παναγία (3)
Η πρώτη εικόνα ήταν μόνο η Παναγία. Ύστερα έφτιαξε με κερί, μαστίχα και χρώμα την δευτερή που ήταν η Παναγία και ο Χριστός και τέλος η τρίτη ήταν απο χρυσό και ασήμι (Μονή Κύκκου της Κύπρου, Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου) -
30
ΑρχαΪκή εικονογραφία (30-330μ.χ)
Πρωτοχριστιανική περίοδος
Είχε συμβολικό χαρακτήρα και είναι γνωστή και ως η τέχνη των κατακομβών. Η τεχνοτροπία στις απεικονίσεις των κατακομβών είναι ελεύθερη. Άρχισε με μοτίβα, τα οποία παρέλαβε από την ειδωλολατρική τέχνη. -
330
Παλαιοχριστιανική περίοδος (330-720μ.χ)
Όταν η Εκκλησία θριάμβευσε και βγήκε από τις κατακόμβες, τότε και η ζωγραφική έγινε εξάγγελος του ιστορικού περιεχομένου της πίστης. Οι τοίχοι των Βασιλικών γέμισαν με παραστάσεις από τη ζωή του Ιησού, της Παναγίας, των Μαρτύρων. Στην περίοδο αυτή η ζωγραφική έχει έντονο ελληνικό χαρακτήρα. Τα θέματά της ήταν μια εξέλιξη απο αυτές στις κατακόμβες. -
724
Εικονομαχία (724-843μ.Χ)
Η Βυζαντινή αγιογραφία είναι η φυσική εξέλιξη των πορτρέτων Φαγιούμ. Κατά την περίοδο της Εικονομαχίας η καταδίκη των εικόνων και γενικά την απεικόνηση προσώπων ανέκοψε την πορεία της βυζαντινής ζωγραφικής. Ο εικονογραφικός κύκλος αντικαταστάθηκε με διακοσμητικά μοτίβα, ιδίως από το ζωικό και φυτικό κόσμο. Αργότερα το 843μ.χ γίνεται η αναστήλωση των εικόνων. -
867
Χρόνοι Μακεδόνων και Κομνηνών (867-1204)
Η βυζαντινή αγιογραφία αναγεννάται. Η Ζ' Οικουμενική Σύνοδος παίρνει απόφαση στο εξής να αναλαμβάνει και να κατευθύνει η Εκκλησία τον διάκοσμο των ναών. Στα εικονογραφικά θρησκευτικά θέματα επιβάλλεται πλέον μια ιεραρχική τάξη. Έτσι, δημιουργούνται τρεις εικονογραφικοί κύκλοι: ο δογματικός, ο λειτουργικός και ο ιστορικός. Τα θέματα της αγιογράφησης ιστορούνται πλέον με καθορισμένο εικονογραφικό κύκλο στο ναό, κάτι το οποίο θα αποβεί κανόνας στη βυζαντινή αγιογραφία. -
1204
Η Παλαιολόγεια Αναγέννηση (1204-1453 μ.Χ.) ή Υστεροβυζαντινή περίοδος.
Ξεκινά το 1261, όταν η πρωτεύουσα Κωνσταντινούπολη, που ως τότε βρισκόταν υπό την κατοχή των Φράγκων, ανακαταλαμβάνεται από τον Mιχαήλ H΄ Παλαιολόγο. Λήγει με την άλωση της Κων/πολης από τους Τούρκους το 1453. Η δυναστεία των Παλαιολόγων παραμένει στο θρόνο της αυτοκρατορίας ολόκληρο αυτό το διάστημα, στο οποίο βλέπουμε μια άνθηση και ανανέωση της βυζαντινής τέχνης και φιλοσοφίας με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό την στροφή προς την κλασική αρχαιότητα.
