ΑΡΧΑΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ~Α' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ~

ΜΙΝΩΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ 3000- 1370

3000 BCE

Το 1450 π.Χ ο μινωικός πολιτισμός καταστρέφεται από παλίρροια που είχε ξεσπάσει από το ηφαίστειο της Θήρας .Σημαντικότερος οικισμός ήταν η Κνωσός.Το 2000 π.Χ. εμφανίζονται τα πρώτα ανάκτορα (Κνωσός, Φαιστός, Μάλια και Ζάκρο). Τα ανάκτορα είναι διοικητικά, οικονομικά, θρησκευτικά και καλλιτεχνικά κέντρα της περιοχής. Γύρω στο 1700 π.Χ. αναπτύσσεται ένα σύστημα γραφής που έμοιαζε με ιερογλυφικά (δίσκος της Φαιστού) .Αργότερα χρησιμοποιείται μια μορφή συλλαβικής γραφής(Γραμμική Α' ).

ΚΥΚΛΑΔΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ 3000 π.Χ - 2000 π.Χ

3000 BCE

Ο Κυκλαδικός πολιτισμός είναι ένας από σημαντικότερους αρχαίους πολιτισμούς στην Ελλάδα, ο οποίος αναπτύχθηκε στις Κυκλάδες. Το 1600 π.Χ καταστρέφεται από σεισμό, μπαίνοντας στην σφαίρα επιρροής του Μινωικού πολιτισμού. Ο σημαντικότερος οικισμός αναπτύσσεται στο Ακρωτήρι της Θήρας. Τα μαρμάρινα ειδώλεια είναι το κύριο δημιούργημα της κυκλαδικής τέχνης. Παριστάνουν γυναίκες, άνδρες, μουσικούς και κυνηγούς. Εντυπωσιακά είναι τα μαρμάρινα αλλά και τα μεταλλικά με απλή διακόσμηση.

ΕΠΟΧΗ ΧΑΛΚΟΥ

Period: 3000 BCE to 1100 BCE

ΜΥΚΗΝΑΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ 1600 π.Χ - 1100 π.Χ

1600 BCE

Ο Μυκηναϊκός πολιτισμός αναπτύχθηκε στις Μυκήνες.Οι Μυκηναίοι ήταν ένας πολεμικός λαός. Φημιζόταν για τις κατασκευές τους όπως τα κυκλώπεια τείχη στις οχυρώσεις των ακροπόλεων και τους θολωτούς τάφους. Φημισμένη είναι η πασίγνωστη πύλη των Λεόντων στο ανάκτορο των Μυκηνών.Δέχτηκαν μεγάλες επιρροές από τους Μινωίτες στην τεχνολογία, στις τέχνες και στη γραφή αναπτύσσοντας την Γραμμική Β'.

ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΦΥΛΩΝ 12ος αι.

1200 BCE

Οι Δωριείς από την Πίνδο πηγαν στην Πελοπόννησο και σε ένα τμήμα της Στερεάς, σε μερικές από τις Κυκλάδες (Μήλο, Θήρα) και στην Κρήτη.
Οι Θεσσαλοί πήγαν από την περιοχή της Πίνδου στη σημερινή Θεσσαλία
Οι Βοιωτοί πήγαν από τη Θεσσαλία στη σημερινή Βοιωτία
Οι Αιολείς πήγαν από τη Θεσσαλία στη Λέσβο, στην Τένεδο και στα βόρεια της Μικράς Ασίας.
Οι Ίωνες πήγαν από τη βόρεια Πελοπόννησο στην Αττική, στην Εύβοια και στις Κυκλάδες.

ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΗ ΕΠΟΧΗ

Period: 1100 BCE to 800 BCE

ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΗ ΤΕΧΝΗ

1000 BCE

Παρατηρούμε ομόκεντρους κύκλους και ημικύκλια ζωγραφισμένα με μεγάλη ακρίβεια με τη βοήθεια του διαβήτη. Σταδιακά τρίγωνα, ρόμβοι, μαίανδροι, κλιμακωτά σχέδια και άλλα απλώνονται σε ολόκληρη την επιφάνεια των αγγείων, σχηματίζοντας ένα πυκνό δίχτυ. Αργότερα, σειρές ομοιόμορφων ζώων, καθώς και παραστάσεις σχετικές με το θάνατο μαζί με γεωμετρικά κοσμήματα διακοσμούν τα μεγαλύτερα αγγεία που χρησιμοποιούνταν σαν σήματα τάφων. Προς το τέλος της εποχής εμφανίζονται και μυθολογικά θέματα.

Β' ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΠΟΙΚΙΣΜΟΣ

800 BCE

Ο 8ος αι. υπήρξε αφετηρία μιας πρωτοφανούς εξόδου των Ελλήνων προς τις ακτές της Μεσογείου και του Εύξεινου Πόντου. Οι λόγοι που οδήγησαν τους Έλληνες στην μετανάστευση ήταν κυρίως οικονομικοί, όπως η επιθυμία απόκτησης καλλιεργήσιμης γη, και πολιτικοί όπως η επικράτηση πολιτικών αντιπάλων.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΟΛΗΣ-ΚΡΑΤΟΥΣ

800 BCE

Τον 8ο αι. το παλιό φυλετικό κράτος διασπάστηκε και τη θέση του πήρε η πόλη-κράτος. Δημιουργήθηκε λόγω της επιθυμίας των ανθρώπων για καλύτερη ζωή.
Οι πολίτες νιώθουν ασφαλείς και θέλουν να υπηρετήσουν τις ανάγκες του νέου οργανικού συνόλου, και συγκροτούν την οπλιτικ΄΄η φάλαγγα
Το πολίτευμα στην αρχή ειναι αριστοκρατικό (η βασιλεία έχει παρακμάσει), ενώ στη συνέχεια

ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ

800 BCE

Ιλιάδα και Οδύσσεια

ΑΡΧΑΪΚΗ ΕΠΟΧΗ

Period: 800 BCE to 479 BCE

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

776 BCE

Οι Ολυμπιακοί αγώνες ήταν η πιο μεγάλη συνάντηση των Ελλήνων. Στους αγώνες αυτούς, που γίνονταν κάθε τέσσερα χρόνια, έπαιρναν μέρος μόνο Έλληνες. Επίσημα άρχισαν να τελούνται το 776 π.Χ., έτος το οποίο αργότερα αποτέλεσε τη βάση για τη χρονολόγηση των γεγονότων. Πριν από τους αγώνες, κήρυκες περιέτρεχαν την Ελλάδα και ανακοίνωναν την επικείμενη έναρξή τους. Γινόταν εκεχειρία, και μπορούσαν έτσι οι αντιπροσωπείες από τις πόλεις να φθάσουν στην Ολυμπία με ασφάλεια.

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ

750 BCE

Οι Έλληνες αναπτύσσουν μετά το 750 π.Χ. ένα νέο αλφάβητο. Στο φοινικικό αλφάβητο (που είχε μόνο σύμφωνα ) προσθέσανε τα ελληνικά φωνήεντα και έτσι έγινε δυνατό να σχηματιστούν συλλαβές. Έτσι η γραφή και η ανάγνωση έγινε πιο εύκολη και για περισσότερους ανθρώπους.

ΕΠΙΚΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΛΥΡΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ

750 BCE

Επική ποίηση: Ησίοδος
Λυρική ποίηση: Αρχίλοχος, Σιμωνίδης, Μίμνερμος, Αλκαίος, Σαπφώ, Αλκμάν και ο Πίνδαρος

ΝΟΜΙΣΜΑ

700 BCE

Ένα σημαντικό γεγονός της αρχαϊκής περιόδου είναι η απαρχή της χρήσης του νομίσματος. Τα αρχαιότερα νομίσματα που κόπηκαν από ελληνική πόλη ανακαλύφθηκαν στο Αρτεμίσιο της Εφέσου και χρονολογούνται στα μέσα ή στο β’ μισό του 7ου αιώνα. Ο Ηρόδοτος μας πληροφορεί ότι πρώτοι προχώρησαν στην κοπή νομίσματος οι Λυδοί.

ΝΟΜΟΙ ΔΡΑΚΟΝΤΑ

624 BCE

Οι ευγενείς της Αθήνας για να εκτονωθεί η λαϊκή δυσαρέσκεια, ανέθεσαν το 624 π.Χ. στον Δράκοντα να καταγράψει νόμους. Οινόμοι του Δράκοντα, γράφτηκαν με αίμα όπως είπαν, ήταν πολύ αυστηροί. Αποτελούσαν πάντως μια προσπάθεια να επιβληθεί η τάξη στην Αθήνα.

ΣΟΛΩΝΑΣ

594 BCE

Ο Σόλωνας απελευθέρωσε όσους είχαν γίνει δούλοι λόγω χρεών και απαγόρευσε να δανείζεται κάποιος με εγγύηση την προσωπική του ελευθερία (σεισάχθεια). Διαίρεσε τους πολίτες σε 4 τάξεις. Διεύρυνε τον πολιτικό ρόλο της Εκκλησίας του Δήμου. Τα θέματα που συζητούνταν στη συνέλευση του λαού, τα προετοίμαζε η Βουλή των 400. Δημιούργησε την Ηλιαία, ένα λαϊκό δικαστήριο.Ψήφισε νόμο με τον οποίο στερούσε τα πολιτικά δικαιώματα όσων δεν έπαιρναν σαφή θέση πάνω στα κοινωνικά και πολιτικά θέματα.

ΚΟΥΡΟΙ / ΚΟΡΕΣ

580 BCE

ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ

508 BCE

Σημαντικό μέτρο του Κλεισθένη ήταν η δημιουργία δέκα φυλών, των οποίων τα μέλη προέρχονταν από διαφορετικές περιοχές της Αττικής. Αύξησε τα μέλη της βουλής κατά 100 (Βουλή των 500). Αύξησε τον αριθμό των στρατηγών σε 10. Κυρίαρχο σώμα έγινε πλέον η Εκκλησία του Δήμου. Ο Κλεισθένης έκανε προσιτά στους πολίτες όλα τα αξιώματα και εξασφάλισε τη λαϊκή συνοχή. Δίκαια θεωρείται ως ο θεμελιωτής του δημοκρατικού πολιτεύματος.

ΧΡΥΣΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ΠΕΡΙΚΛΗ

500 BCE

ΙΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

499 BCE

Η βαριά φορολογία και η στέρηση της ελευθερίας, οδήγησε τους Μικρασιάτες Έλληνες, το 499 π.Χ., σε επανάσταση. Για να μπορέσουν όμως να αντιμετωπίσουν τις πολλαπλάσιες περσικές δυνάμεις, ζήτησαν βοήθεια από την Ελλάδα. Ανταποκρίθηκαν μόνο οι Αθηναίοι και οι Ερετριείς, στέλνοντας 25 πλοία. Οι επαναστάτες, παρά τις αρχικές επιτυχίες τους, δεν μπόρεσαν να κάμψουν την περσική αντίσταση. Η Μίλητος, που πρωταγωνίστησε στην επανάσταση, υπέστη ολοκληρωτική καταστροφή.

ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΜΑΡΔΟΝΙΟΥ

492 BCE

Ο Μαρδόνιος, γαμπρός του βασιλιά Δαρείου, τέθηκε επικεφαλής μίας μεγάλης εκστρατείας. Το 492 π.Χ., ο στρατός του πέρασε τον Ελλήσποντο και κατευθύνθηκε προς τη Μακεδονία. Παράλληλα κινήθηκε και ο περσικός στόλος. Στην επιστροφή, όμως, μεγάλη θαλασσοταραχή προκάλεσε, κοντά στον Άθω, μεγάλη καταστροφή του στόλου. Η εκστρατεία έληξε, αφού οι Πέρσες πέτυχαν να επαναφέρουν τη Θράκη υπό τον έλεγχό τους, ο οποίος είχε διασαλευθεί λόγω της Ιωνικής επανάστασης.

ΜΑΧΗ ΜΑΡΑΘΩΝΑ

490 BCE

Το 490 π.Χ. ισχυρές περσικές δυνάμεις, πλέοντας στο Αιγαίο, αγκυροβόλησαν στην Ερέτρια και την κατέστρεψαν. Στη συνέχεια κατευθύνθηκαν στον Μαραθώνα, όπου και στρατοπέδευσαν. Οι Αθηναίοι αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν τους Πέρσες στο σημείο όπου είχε γίνει η απόβαση. 10.000 Αθηναίοι και 1000 Πλαταιείς με στρατηγό τον Μιλτιάδη αντιμετώπισαν πρώτοι τον κίνδυνο. Η περιφανής ελληνική νίκη έδειξε ότι οι Πέρσες δεν ήταν ακατανίκητοι.

ΜΑΧΗ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ ΚΑΙ ΑΡΤΕΜΙΣΙΟΥ

480 BCE

Στα στενά των Θερμοπυλών, το 480 π.Χ., επέλεξαν οι Έλληνες να αντιμετωπίσουν τους Πέρσες. Ο ελληνικός στόλος, για να εμποδίσει περσική απόβαση, έπλευσε στο Αρτεμίσιο της Εύβοιας. Στις Θερμοπύλες έμειναν με τη θέλησή τους 700 Θεσπιείς που έπεσαν μαζί με τους 300 Σπαρτιάτες. Και στις δύο μάχες (Θερμοπύλες και Αρτεμίσιο) οι Έλληνες ηττήθηκαν απο τους Πέρσες.

ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ

480 BCE

Ο Ξέρξης προχώρησε και έφθασε στην Αθήνα, την οποία είχαν εγκαταλείψει οι περισσότεροι κάτοικοί της. Ο ελληνικός στόλος άφησε το Αρτεμίσιο και στάθηκε στο στενό της Σαλαμίνας. Εκεί, με πρόταση του μεγαλοφυούς στρατηγού των Αθηναίων Θεμιστοκλή, αποφασίστηκε να γίνει η σύγκρουση με τον περσικό στόλο. Οι Πέρσες στον περιορισμένο χώρο δε θα μπορούσαν να παρατάξουν όλη τους τη δύναμη. Όταν τελείωσε η ναυμαχία, ο χώρος είχε καλυφθεί από τα συντρίμμια των περσικών πλοίων.

ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ ΚΑΙ ΜΑΧΗ ΜΥΚΑΛΗΣ

479 BCE

Ο Μαρδόνιος κατευθύνθηκε προς τη Θεσσαλία και προσπάθησε με υποσχέσεις να πάρει με το μέρος του τους Αθηναίους, που αρνήθηκαν. Το 479 π.Χ. ο Μαρδόνιος βάδισε προς τις Πλαταιές και εκεί αποφάσισε να δώσει τη μάχη. Οι Έλληνες υπό τον Σπαρτιάτη βασιλιά Παυσανία πέτυχαν ολοκληρωτική νίκη.Την ίδια ημέρα οι Έλληνες με αρχηγό τον Σπαρτιάτη, Λεωτυχίδης, νίκησαν τα υπολείμματα του περσικού στόλου στα ανοικτά της Μυκάλης. Η μεγάλη σύγκρουση Ελλήνων και Περσών είχε λάβει τέλος.

ΚΛΑΣΙΚΗ ΕΠΟΧΗ

Period: 479 BCE to 323 BCE

ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΔΗΛΟΥ

478 BCE

Μετά τη νίκη των Ελλήνων εναντίον των Περσών, οι πόλεις του Αιγαίου ζουν με τον τρόμο μιας νέας περσικής εισβολής. Με πρωτοβουλία του Αριστείδη οι πόλεις του Αρχιπελάγους και των ιωνικών παραλίων συνάπτουν με την Αθήνα μία Συμμαχία με έδρα το νησί της Δήλου. Όλα τα μέλη της Συμμαχίας διαθέτουν από μία ψήφο στο συνέδριο, το οποίο συνέρχεται μία φορά τον χρόνο στη Δήλο. Είναι φυσικό η Αθήνα, που διαθέτει την ισχυρότερη ναυτική δύναμη, να κυριαρχεί ουσιαστικά στη Συμμαχία

ΠΕΡΙΚΛΗΣ

461 BCE

Η δύναμη, δόξα και η φήμη την οποία χάρισε στην Αρχαία Αθήνα, δικαιώνουν απόλυτα το χαρακτηρισμό του Χρυσού Αιώνα. Η εποχή στην οποία ήταν κύριος της πολιτικής ζωής της Αρχαίας Αθήνας, δηλαδή μεταξύ του 461 π.Χ. και του 429 π.Χ., ονομάζεται μέχρι σήμερα «Εποχή του Περικλή». Έδωσε ουσιαστικά τη δυνατότητα σε όλους τους Αθηναίους ανεξαρτήτως κοινωνικής και οικονομικής προέλευσης, η απρόσκοπτη συμμετοχή στα πολιτειακά όργανα των Αθηνών.

ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΑΜΕΙΟΥ ΑΠΟ ΔΗΛΟ ΣΕ ΑΘΗΝΑ

454 BCE

Η αυτονομία των πόλεων-μελών είχε ουσιαστικά καταργηθεί και η Συμμαχία της Δήλου είχε μεταβληθεί σε όργανο επιβολής της πανελλήνιας αθηναϊκής ηγεμονίας. Το 454 π.Χ. ο νέος ισχυρός άνδρας της Αθήνας, ο Περικλής, με μία συμβολική κίνηση ιδιαίτερης σημασίας, μεταφέρει το ταμείο της Συμμαχίας από τη Δήλο στην Ακρόπολη της Αθήνας. Το συνέδριο δε συνέρχεται πια. Οι αποφάσεις λαμβάνονται μόνο από την Αθήνα και ο φόρος ορίζεται από την αθηναϊκή Εκκλησία του Δήμου.

ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΛΛΙΑ

449 BCE

Το 449 π.Χ. υπογράφεται ανάμεσα στην Αθήνα και τον Πέρση βασιλιά η λεγόμενη Ειρήνη του Καλλία. Με αυτήν ουσιαστικά τερματίζονται οι ελληνοπερσικοί πόλεμοι. Ο κύριος όρος της Ειρήνης υποχρεώνει τους Πέρσες να αναγνωρίσουν την αυτονομία των ελληνικών πόλεων. Η Συμμαχία της Δήλου δεν είχε πια κανέναν λόγο ύπαρξης, αφού ο πόλεμος κατά των Περσών είχε τερματιστεί. Όμως, η απόκρουση της περσικής απειλής ήταν, από καιρό, απλώς μία πρόφαση.

ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ

438 BCE

Ο Παρθενώνας αποτελεί το λαμπρότερο μνημείο της Αθηναϊκής πολιτείας και τον κολοφώνα του δωρικού ρυθμού. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 448/7 π.Χ. και τα εγκαίνια έγιναν το 438 π.Χ. στα Μεγάλα Παναθήναια,

ΑΡΧΙΔΑΜΕΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 431 π.Χ. - 421 π.Χ.

431 BCE

Η περίοδος 431-421 ονομάζεται Αρχιδάμειος πόλεμος, από το όνομα του βασιλιά της Σπάρτης Αρχίδαμου του Β’, και έληξε με την ισορροπία ωφελειών και απωλειών και από τις δύο πλευρές όπως αυτήν αποτυπώθηκε στη Νικίειο ειρήνη, η οποία συμφωνήθηκε παρά τη θέληση Κορινθίων και Βοιωτών και αποδείχθηκε προσωρινή

ΠΕΛΛΟΠΟΝΗΣΙΑΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Period: 431 BCE to 404 BCE

Νικείος Ειρήνη

421 BCE

Ήταν η ειρήνη με την οποία τελειώνει η πρώτη φάση του Πελοποννησιακού πολέμου το 421 π.Χ. Ονομάστηκε έτσι από τον Αθηναίο διαπραγματευτή Νικία. Οι όροι της προέβλεπαν: Ø την ανταλλαγή των αιχμαλώτων. Ø την επιστροφή της Αμφίπολης στην Αθήνα και της Πύλου στη Σπάρτη. Παρόλο που υπογράφτηκε για 50 χρόνια κράτησε μόνο έξι.

ΣΙΚΕΛΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ 415 π.Χ - 413 π.Χ.

415 BCE

Στόχος της εκστρατείας ήταν η κατάλυση της ηγεμονίας των Συρακουσών στη Σικελία, την οποία οι Αθηναίοι ήθελαν να καταστήσουν ορμητήριο κατά των ελληνικών πόλεων της Κάτω Ιταλίας. Παρά τη μεγάλη εκστρατευτική δύναμη, καθώς και τις ενισχύσεις που έλαβαν κατά τη διάρκεια της εκστρατείας, οι Αθηναίοι και οι σύμμαχοι τους υπέστησαν καταστροφική ήττα από τα στρατεύματα των Συρακουσίων και των συμμάχων τους. Κύριος λόγος της αποτυχίας ήταν η προδοσία του Αλκιβιάδη.

ΔΕΚΕΛΕΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 413 π.Χ - 404 π.Χ.

413 BCE

Οι Σπαρτιάτες αποφάσισαν να δημιουργήσουν κι αυτοί ισχυρό στόλο και ζήτησαν χρήματα από τους Πέρσες για να αποκτήσουν μεγάλη ναυτική δύναμη. Ο αγώνας είχε πια μεταφερθεί στη θάλασσα. Σε ναυμαχία που έγινε στις Αργινούσες (406 π.Χ.) νίκησαν οι Αθηναίοι. Η κρίσιμη όμως σύγκρουση έγινε την άλλη χρονιά στους Αιγός ποταμούς, όπου οι Αθηναίοι ηττήθηκαν. Μετά το γεγονός αυτό ο στόλος της Σπάρτης έπλευσε στον Πειραιά. Οι Αθηναίοι το 404 π.Χ υπέγραψαν ειρήνη με βαρεις όρους γι’ αυτούς.

ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑΣ ΑΠΟ ΑΙΓΕΣ ΣΕ ΠΕΛΛΑ

413 BCE

Πρωτεύουσα του κράτους ήταν οι Αιγές έ ως τις αρχές του 4ου αιώνα π.Χ., οπότε ο βασιλιάς Αρχέλαος μετέφερε την έδρα του στην Πέλλα. Οι Αιγές διατήρησαν τη σπουδαιότητά τους, αφού εκεί ενταφιάζονταν, κατά παράδοση, οι βασιλείς.

ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΑΙΓΟΣ ΠΟΤΑΜΟΙ

405 BCE

Η ναυμαχία στους Αιγός Ποταμούς μεταξύ Αθηναίων και Σπαρτιατών το 405 π.Χ. στον Ελλήσποντο ή Δαρδανέλλια ήταν εκείνη που, με τη συντριπτική ήττα των πρώτων, σήμανε το τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου.
ΣΠΑΡΤΗ: Λύσανδρος
ΑΘΗΝΑ: Κόνων

ΛΥΣΑΝΔΡΟΣ

404 BCE

Ο Λύσανδρος ήταν Σπαρτιάτης πολιτικός και στρατηγός που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη νίκη των Σπαρτιατών στον Πελ. πόλεμο το 404. Ήταν ικανότατος στρατηγός και ναύαρχος,φιλόδοξος και χωρίς ηθικούς φραγμούς.Νίκησε στη ναυμαχία κοντά στο Νότιο Ακρωτήριον, όπως και τη ναυμαχία στους Αιγός Ποταμούς.Πολιόρκησε την Αθήνα και εγκατέστησε σπαρτιατική φρουρά στην Ακρόπολη και το καθεστώς των Τριάκοντα Τυράννων. Απέτυχε στην προσπάθειά του κατά του Αγησιλάου Β' να γίνει βασιλιάς της Σπάρτης.

ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΤΥΡΑΝΝΟΙ

404 BCE

Οι Τριάκοντα Τύραννοι συνιστούσαν μια ολιγαρχική κυβέρνηση τριάντα ατόμων, με ηγέτη τον Κριτία, η οποία διαδέχτηκε την αθηναϊκή δημοκρατία μετά το τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου. Διήρκεσε 8 μήνες, το 404 π.Χ.
Ένα κύμα βίας ξεσπά και πολλοί δημοκρατικοί πολίτες θανατώνονται. Οι Αθηναίοι τελικά εξεγείρονται και με την ηγεσία του Θρασύβουλου ανατρέπουν το τυραννικό καθεστώς και αποκαθιστούν το δημοκρατικό, χωρίς να σημειωθεί σπαρτιατική αντίδραση (403 π.Χ.).

ΚΥΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΙΣ

401 BCE

Ο Κύρος, σατράπης της Μ. Ασίας, εξεστράτευσε εναντίον του αδερφού του Αρταξέρξη για τον περσικό θρόνο. Στον στρατό του Κύρου συμμετείχαν 13.000 Έλληνες, ανάμεσα στους οποίους 700 Σπαρτιάτες. Το 401 ο στρατός του Κύρου νίκησε, αλλά ο ίδιος σκοτώθηκε. Τότε οι Έλληνες, οι «Μύριοι», με οδηγούς τον Κλέαρχο και τον Ξενοφώντα στη συνέχεια, κατάφεραν χωρίς απώλειες να περάσουν το περσικό κράτος και να φθάσουν στον Πόντο. Το κατόρθωμα αυτό το αφηγείται ο ίδιος ο Ξενοφών στο «Κύρου Ανάβασις».

ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ

395 BCE

Οι Πέρσες απαιτούν την υποταγή των ελληνικών πόλεων της Ιωνίας, που αντιδρούν και ζητάνε προστασία από τη Σπάρτη.Οι Σπαρτιάτες αποφασίζουν να επέμβουν με στρατό, του οποίου αρχηγός είναι ο βασιλιάς Αγησίλαος.Ο Αγησίλαος, ηγέτης με πανελλήνια ιδεώδη,με συνεχείς στρατιωτικές επιτυχίες απειλούσε τους Πέρσες. Όμως, το περσικό χρήμα ενώνει Θηβαίους, Αργείους, Κορίνθιους και Αθηναίους κατά της Σπάρτης. Οι Σπαρτιάτες, για να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο, ανακαλούν τον Αγησίλαο από τη Μ.Ασία

ΒΟΙΩΤΙΚΟΣ - ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

394 BCE

Ο Αγησίλαος διά ξηράς επανέρχεται στην Ελλάδα και νικά το στρατό του αντισπαρτιατικού συνασπισμού στην Κορώνεια (394 π.Χ.). Οι Σπαρτιάτες διατηρούν την ηγεμονία τους στην ηπειρωτική Ελλάδα, όμως η κυριαρχία τους στο Αιγαίο και στις μικρασιατικές ακτές είχε χαθεί οριστικά. Ο Αθηναίος στρατηγός Κόνων ναυπηγεί, με περσικά χρήματα, πλοία και συντρίβει το σπαρτιατικό στόλο. Μετά τη ναυμαχία επιστρέφει στην Αθήνα και ανοικοδομεί, πάλι με περσικά χρήματα, τα τείχη των Αθηνών.

ΑΝΤΑΛΚΙΔΕΙΟΣ ΕΙΡΗΝΗ

386 BCE

Όλες οι ελληνικές πόλεις, μετά από τους συνεχείς πολέμους, ήθελαν την ειρήνη. Αυτό το εκμεταλλεύεται η Σπάρτη για να αποκτήσει πάλι την εύνοια των Περσών. Ο Σπαρτιάτης Ανταλκίδας πείθει το βασιλιά Αρταξέρξη να προτείνει ένα σχέδιο ειρήνης (386 π.Χ.) το οποίο, αν γινόταν δεκτό, θα έθετε τέρμα στους μακροχρόνιους πολέμους. Ο Ξενοφών στα «Ελληνικά» του έχει διασώσει το σχέδιο της συνθήκης. Όλες οι πόλεις δέχτηκαν την ειρήνη που καθιστούσε τους Πέρσες διαιτητές των ελληνικών πραγμάτων.

Β' ΑΘΗΝΑΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ

378 BCE

Η Ανταλκίδειος ειρήνη δεν έφερε τη γαλήνη στον ελληνικό κόσμο. Πολλές ναυτικές και νησιωτικές πόλεις έβλεπαν με συμπάθεια την ανασύσταση της Αθηναϊκής συμμαχίας. Έτσι, σε συνέδριο που συγκαλείται στην Αθήνα το 378 π.Χ., και στο οποίο μετέχουν πολλές νησιωτικές πόλεις, αναγγέλλεται επίσημα η οργάνωση της Β’ Αθηναϊκής συμμαχίας.

ΜΑΧΗ ΣΤΑ ΛΕΥΚΤΡΑ 371 π.Χ

371 BCE

Η συγκεκριμένη μάχη ήταν μια από τις πλέον περισπούδαστες μάχες της αρχαιότητας, από πλευράς στρατιωτικής τακτικής. Η μάχη, μεταξύ Σπαρτιατών και Θηβαίων, έγινε το 371 π.Χ. στα Λεύκτρα της Βοιωτίας, στην οποία και νικήθηκαν οι μέχρι τότε θεωρούμενοι αήττητοι Σπαρτιάτες, με την εφαρμογή του σχεδίου της λοξής φάλαγγας. Το αποτέλεσμα της μάχης έδωσε μεν τέλος στην Πελοποννησιακή Συμμαχία και χάρισε στους Θηβαίους την ηγεμονική τους θέση στον τότε ελλαδικό χώρο.

ΜΑΧΗ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑ 362 π.Χ.

362 BCE

Το 362 π.Χ. ο Επαμεινώνδας επιχειρεί μία νέα εκστρατεία στην Πελοπόννησο, απειλώντας και την ίδια τη Σπάρτη, την οποία υπερασπιζόταν ο γέρος βασιλιάς Αγησίλαος. Στη μάχη στη Μαντίνεια οι Θηβαίοι νίκησαν, αλλά ο Επαμεινώνδας έπεσε νεκρός. Μετά τον θάνατο του, η Θήβα έπαψε να παίζει πρωτεύοντα ρόλο στα ελληνικά πράγματα.Ο Ξενοφών τελειώνει τα «Ελληνικά» του με την περιγραφή της μάχης στη Μαντίνεια και τονίζει ότι αληθινό χάος που επικράτησε στην Ελλάδα μετά τον θάνατο του Επαμεινώνδα.

ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΟΧΗ

Period: 323 BCE to 30 BCE